1394/2/18، 11:39 عصر
سیزدهمین کنگرهی گفتار درمانی از 15 تا 17 اردیبهشت، در دانشگاه بهزیستی و توانبخشی تهران برگزار شد. به لطف خانم دکتر یادگاری و جناب اتابک وثوقی، یک غرفه به بنیاد اختصاص داده شد تا فعالیتهایمان را به گفتاردرمانان معرفی کرده و مشتاقان به همکاری را جذب کنیم.
نتیجهی این سه روز حضور، مافوق تصورمان بود. دیدار با استاید پیشکسوت و استفاده از راهنماییهایشان از سویی و علاقهی دانشجویان از سوی دیگر، عزممان را برای ادامهی راه، بیش از پیش تقویت کرد.
اهم مواردی که از سوی ما مطرح میشد عبارت بود از تلاش بنیاد برای پُر کردن فاصلهی موجود بین افراد دارای لکنت و گفتاردرمانان، تغییر نگرش افراد دارای لکنت نسبت به درمان، اطلاع رسانی گسترده به خانوادهها و جامعه علیالخصوص به خانوادهی کودکان دارای لکنت و نهایتاً بهوجود آوردن پژوهشکدهی لکنت در ایران.
بازخوردهای بسیار مناسبی از شرکت کننگان در کنگره دریافت کردیم که نتایج آن در آینده مشخص خواهد شد.
از آنجاییکه کنترلِ فردِ تحتِ درمان که به مرحلهی تثبیت رسیده، برای گفتاردرمانها بسیار مهم است، قرار شد این افراد به بنیاد معرفی شوند تا مسوول پیگیری تمرینات این دوستان باشیم. شرکت در جلسات گفتگوی آزاد و الزام به استفاده از شیوه در این جلسات، میتواند بزرگترین کمک به فردی باشد که در مرحلهی تثبیت قرار دارند.
امیدواریم با همیاری یکدیگر، بتوانیم به بهترین شکل به اهدافمان برسیم.
در پایان، از دوستانی که در این سه روز با ما همراه بودند، بهویژه آقایان سامان پورکافی و سجاد عبدلان، صمیمانه تشکر و قدردانی میکنیم.